دوستت دارم، نه واسه اينكه تنهام

دوستت دارم، چون تو گفتي، هميشه هستي باهام

دوستت دارم، نه واسه اينكه بي قرارم

دوستت دارم، چون تو گفتي، هيچ وقت نميكني خارم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دربه درم

دوستت دارم، چون تو گفتي، ميگيري بال و پرم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دل تنگم

دوستت دارم، چون تو گفتي، هميشه باهات يكرنگم

دوستت دارم، نه واسه اينكه دورم

دوستت دارم، چون تو گفتي، واست يه هم زبونم

دوستت دارم، نه واسه اينكه هستي تو رويام

دوستت دارم، چون تويي تنها فرشتة آرزوهام

دوستت دارم، نه واسه ادامة حياتم

دوستت دارم، چون تويي تنها فرشتة نجاتم

دوستت دارم، نه واسه يه روز و دو روز

دوستت دارم، واسه هميشه، واسه هر روز

تویِ شیرینی، تو اول! قند، دوم می‌شود / مزه ی سوهان اعلا پیش تو گم می‌شود

بین قُطاب و گز و نُقلِ محلی ساده است / حدس اینکه طعم لبهای تو چندم می شود!

روزها رد می‌شود، چشمت شرابی کهنه‌تر / پلکهایت کم کَمک تبدیل به خُم می‌شود

هر کجا ساکن شوی در نقشه، مانند شمال / جمعیت آنجا گرفتار تراکم می‌شود

چشم بسته، هر کسی بویت کند توی سرش / باغهای پرگُلِ قمصر تجسم می‌شود

ماه را جای تو میگیرم نمی دانم چرا / اینقدر این روزها سوءتفاهم می شود!

دود کن اسپند را، چشم حسود از دیدنت / شورِ شور، اصلا دو تا دریاچه‌ی قم می‌شود

وقتِ شرعی، لطف کن از پیش مسجد رد نشو / موجبات سستیِ ایمان مردم می‌شود

وسوسه یعنی تو! شالیزار هم یعنی بهشت / بیخودی آدم دچار سیب و گندم می شود...

قبل از آنی که بیایی چه کویری بودم ... / زندگی با تو چه گلدان قشنگی ست گلم

سرنوشت من و تو روز ازل تعیین شد ... / فال ما داخل فنجان قشنگی ست گلم

من لامذهب بی دین به تو ایمان دارم / خیلی این کفر من ایمان قشنگی ست گلم

یوسفم ! بوی تو کافی ست مرا ... این دنیا .../ با حضور تو چه کنعان قشنگی ست گلم

شاید سوال خیلی مسخره ای باشه ولی وقتی یکم بهش بیشتر فکر می کنی میبینی ک هیج جوابی واسش پیدا نمی کنی!

برای همین رفتم برای پیدا کردن جوابش. اولین نفری که به ذهنم رسید مادرم بود: